Henry
Rider Haggard (1856-1925)
Klasyk brytyjskiej literatury przygodowej i
fantastycznej. Urodził się w rodzinnym majątku Bradenham (Norfolk).
Wielki miłośnik książek przygodowych. Pobierał nauki w
rozmaitych szkołach, bo był uczniem kłopotliwym. W wieku dziewiętnastu
lat został sekretarzem gubernatora Natalu. W 1875 roku wyruszył do
Afryki Południowej, gdzie przebywał prawie sześć lat i piastował
wysokie stanowiska jako przedstawiciel rządu imperialnego. Dogłębnie
wtedy poznaje region a szczególnie dzieje i teraźniejszość potężnego
plemienia Zulusów. W tym celu nauczył się ich języka. Powróciwszy
do Anglii założył rodzinę i razem z małżonką znów wyruszył
do Afryki Południowej. Wojna burska zmusiła go do opuszczenia
Afryki. W Anglii chwycił za pióro, by napisać książkę o
najnowszej historii Afryki Południowej i kilka powieści. W 1912
roku otrzymał tytuł szlachecki, a w 1919 Order Imperium
Brytyjskiego. Autor
siedemdziesięciu pięciu książek.
"Skarby króla
Salomona" i kontynuacje przygód Allana
Quatermaina przyniosły mu sławę pisarską. Na uwagę zasługują
też cztery opowieści o zaginionej rasie oraz cykl Onej-Aiszy. Twórca
lost race fiction (opowieść o zaginionej cywilizacji). Do połowy
XX wieku był czytany i filmowany na całym świecie, inspirował
wielu pisarzy, m.in. E. R.
Burroughsa. |