|
Clive
Staples Lewis (1898-1963)
Urodził się w Belfaście w Irlandii. Rodzina jego przeprowadziła
się w XIX wieku do Irlandii Północnej z Walii. Działalność
literacką rozpoczął jeszcze przed ukończeniem szóstego roku życia.
Jako twórcę interesowały go dwa tematy - zwierzęta zachowujące
się jak ludzi i zakuci w zbroje rycerze. W 1907 roku umiera matka
pisarza. Perypetie szkolne Lewisa przekonały ojca, iż
najpewniejszym sposobem edukacji będzie zapewnienie chłopcu
prywatnego nauczyciela. W połowie 1917 roku trafia na front we
Francji. Ląduje w szpitalu z powodu powszechnej gorączki okopowej
(podobnie jak Tolkien). Zostaje przypadkowo ranny w bitwie pod Arras
i trafia do szpitala w Londynie. Po demobilizacji Lewis wraca na
uczelnię w Oksfordzie. Ukończył ten uniwersytet i został w nim
wykładowcą filozofii. Podczas II wojny światowej w radiu BBC
prowadził cotygodniowe prelekcje z dziedziny etyki i teologii. W
1954 roku Cambridge proponuje mu objęcie katedry historii
literatury średniowiecznej i renesansowej. Pisał książki o
dawnej literaturze, filozofii i religii. Jednym z jego przyjaciół
był J. R. R. Tolkien (poznali
się w 1926 roku jako młodzi wykładowcy na Oxfordzie, wspólnie
zaplanowali i dokonali reformy programu studiów na wydziale
anglistyki).
Lewisa zawsze interesowała literatura fantastyczna, znał książki
Verne'a,
Wellsa czy Burroughsa.
"Kroniki narnijskie" to najbardziej znany cykl
fantastycznych opowieści C. S. Lewisa. Chronologicznie
"Kroniki" obejmują dwa i pół tysiąclecia istnienia
Narnii.
Na podstawie prozy Lewisa powstały filmy: Opowieści
z Narnii: Lew, Czarownica i stara szafa (The Chronicles of
Narnia: The Lion, The Witch and The Wardrobe), Opowieści
z Narnii: Książę Kaspian (The Chronicles of Narnia: Prince
Caspian), Opowieści z
Narnii: Podróż "Wędrowca do Świtu" (The Chronicles
of Narnia: The Voyage of the Dawn Treader) |