|
Mieczysław
Smolarski (1888-1967)
Urodził się w Krakowie. Studiował na wydziale prawa
Uniwersytetu Jagiellońskiego, także literaturę, historię sztuki
i filozofię. Jako poeta debiutował w 1909 r. W 1911 r. uzyskał
doktorat. W latach 1912-1913 przebywał w Paryżu zbierając
materiały do pracy habilitacyjnej. Od wybuchu wojny w 1914 r.
pracował w Muzeum Czartoryskich w Krakowie, później przeniósł
się do Zakopanego. Od 1918 r. mieszkał w Warszawie. Był
zastępcą dyrektora biura Rady Stanu, naczelnikiem Wydziału Prac
Parlamentarnych w Biurze Sejmu. Napisał w tym czasie kilka powieści
o tematyce współczesnej i historycznej. W 1929 r. założył
Zrzeszenie Beletrystów Polskich. W latach 1945-1946 pracował na
stanowisku zastępcy kustosza w oddziale Muzeum Narodowego w
Nieborowie. W 1951 r. powrócił do Warszawy. W ostatnich latach życia
niemal całkowicie poświęcił się pisaniu powieści dla młodzieży.
Autor kilku powieści fantastycznych powstałych w latach
1921-1932. Szczególne miejsce wśród nich zajmują dwie antyutopie
przyszłościowe: "Miasto
światłości" i "Podróż
poślubna pana Hamiltona". Po II
wojnie światowej "Miasto
światłości" zyskało niemały
rozgłos dzięki tzw. sporowi o plagiat z Aldousem
Huxleyem. Sprawa jednak nie doczekała się
rozwiązania. |